Czy remont instalacji elektrycznej wymaga zgłoszenia w 2025 roku?

Ach, ten remont! Sypie się tynk, lata pył, a w głowie kołacze pytanie: czy ten remont instalacji elektrycznej wymaga zgłoszenia? To pułapka formalności, na którą wielu wpada, myśląc, że "drobne prace" zawsze omijają urzędniczy młyn – prawda jest jednak subtelniejsza: często nie, ale *zawsze* z zastrzeżeniami, które warto poznać zawczasu, zanim wkroczycie z narzędziami.

Przyglądając się dyskusjom i dokumentom branżowym, widać wyraźny rozkład zainteresowania tematyką, co może sugerować, które obszary prac generują najwięcej pytań i wątpliwości. Pewne frazy pojawiają się znacznie częściej, sygnalizując, gdzie leży główny punkt ciężkości w kontekście formalności i zakresu działań.

Analiza częstotliwości pojawiania się tych terminów w powiązanych dyskusjach czy dokumentach sugeruje, że choć ogólne pojęcie "remontu instalacji elektrycznej" budzi zainteresowanie, to szczegółowe pytania o to, kiedy konieczna jest wymiana instalacji elektrycznej (sugerując większy zakres prac), lub o drobne modyfikacje, dominują w rozmowach o formalnościach.

To może świadczyć o tym, że natura "remontu" jest postrzegana jako mniej jednolita i zdefiniowana prawnie niż pełna "wymiana", która siłą rzeczy jest operacją na większą skalę.

Ludzie często nie są pewni, gdzie przebiega granica między prostą naprawą lub modernizacją a pracami, które mogą wymagać dopełnienia formalności budowlanych. To niepewność podsycana jest niuansami przepisów i specyfiką poszczególnych przypadków.

Jakie prace elektryczne zaliczają się do drobnych zmian niewymagających zgłoszenia?

Próg, który oddziela rutynową konserwację od prac wymagających głębszego zastanowienia nad formalnościami, jest płynny, ale klucz leży w braku ingerencji w konstrukcję budynku i zakresie zmian systemowych.

Kiedy mówimy o drobnych pracach elektrycznych, często mamy na myśli czynności, które nie zmieniają fundamentally układu obwodów ani obciążenia instalacji, a polegają raczej na wymianie zużytych elementów na nowe, o tych samych parametrach, lub na dodaniu prostych elementów bez skomplikowanych połączeń.

Przykładem mogą być działania, które wiele osób decyduje się wykonać samodzielnie, takie jak prosta wymiana gniazdek i włączników światła.

To zadanie, choć wymaga zachowania ścisłych zasad bezpieczeństwa – przede wszystkim odcięcia zasilania na odpowiednim obwodzie – z technicznego punktu widzenia sprowadza się do odłączenia kilku przewodów i podłączenia ich w tym samym układzie do nowego elementu.

Gniazda i włączniki mają standaryzowane rozmiary (np. typ europejski 60mm), co ułatwia wymianę w istniejących puszkach.

Nowe gniazdko z uziemieniem (bolcem) kosztuje od około 10 zł do kilkudziesięciu, w zależności od materiału i designu.

Podobnym przykładem jest montaż pojedynczych punktów oświetleniowych tam, gdzie istnieje już wyprowadzony przewód – jak chociażby podłączenie prostej lampy wiszącej czy kinkietu.

Wiele współczesnych rozwiązań oświetleniowych, jak systemy LEDowe o niskim napięciu, wymagają jedynie podłączenia zasilacza do istniejącego obwodu (często przez gniazdko) i ułożenia taśmy czy oczek, co również jest uznawane za drobną modyfikację.

Wyobraź sobie sytuację: kupujesz zestaw mebli kuchennych i chcesz podświetlić blat listwami LED. Ta praca, wymagająca podłączenia zasilacza do gniazdka (lub wyprowadzenia zasilania z pobliskiego punktu, jeśli masz umiejętności) i poprowadzenia przewodów niskonapięciowych, mieści się w kategorii drobnych zmian.

Podobnie wygląda kwestia podłączania sprzętów RTV czy zmiany gniazd antenowych lub internetowych (RJ45).

Choć są to punkty związane z infrastrukturą kablową domu, ich wymiana czy instalacja, o ile nie wiąże się z modyfikacją podstawowej instalacji zasilającej 230V (poza wpięciem zasilacza do gniazdka), nie stanowi "remontu instalacji elektrycznej" w kontekście prawa budowlanego wymagającego zgłoszenia.

Inny aspekt drobnych prac to te, które pozwalają uniknąć uciążliwego kucia ścian.

Często stare instalacje mają niewystarczającą liczbę gniazd lub ich lokalizacja jest niepraktyczna. Zamiast pruć ściany, by położyć nowe przewody pod tynkiem, można zastosować zewnętrzne listwy elektroinstalacyjne wykonane z PVC.

Metoda ta polega na odpowiednim zaplanowaniu trasy kabla, zmierzeniu długości, przycięciu kanału (np. używając prostego nożyka technicznego czy małej piłki) i przymocowaniu go do ściany, najczęściej za pomocą wkrętów i kołków (choć są też listwy samoprzylepne dla lekkich przewodów).

Do przymocowania listwy z powodzeniem wystarczy wiertarka udarowa (jeśli ściana jest z betonu) i wkrętarka do osadzenia kołków i wkrętów. Dobrej jakości wkrętarka bezszczotkowa (jak Ryobi® w profesjonalnych zastosowaniach, czy wiele innych marek konsumenckich) to koszt od 300-500 zł w górę, ale jest to inwestycja na lata.

Metr bieżący listwy elektroinstalacyjnej kosztuje od około 5 zł do 20 zł, w zależności od rozmiaru i producenta.

Użycie listew pozwala na estetyczne poprowadzenie dodatkowych przewodów (np. do nowego gniazda w rogu pokoju czy do lampy podłogowej z włącznikiem ściennym, jeśli zmieniamy koncepcję oświetlenia) bez naruszania struktury ściany w znaczący sposób.

Takie "kosmetyczne" zmiany, nawet jeśli dotyczą sieci zasilającej (np. poprowadzenie kabla 3x2.5mm² do nowego punktu gniazdowego, ale z wpięciem w istniejący obwód i bez ingerencji w tablicę rozdzielczą), zazwyczaj nie przekraczają progu wymagającego formalnego zgłoszenia, ponieważ mieszczą się w ramach bieżącej konserwacji lub drobnych modyfikacji.

Kluczowa zasada: jeśli praca polega na wymianie elementu 1:1, dodaniu punktu bez zmiany przekroju głównego przewodu obwodu, bez zmiany położenia tablicy rozdzielczej, bez zmiany mocy przyłączeniowej i bez kucia elementów konstrukcyjnych, to z dużym prawdopodobieństwem nie wymaga zgłoszenia.

Jednakże, nawet przy tych "drobnych" pracach, jak wymiana gniazda, bezpieczeństwo elektryczne jest absolutnym priorytetem. Zawsze upewnij się, że zasilanie zostało odłączone i sprawdź to za pomocą testera napięcia (neonówki lub lepszego multimetru).

Koszty takich prostych prac DIY (pomijając narzędzia) są zazwyczaj znikome – cena elementu (gniazdko, włącznik, listwa) plus drobne akcesoria montażowe.

Czas pracy nad pojedynczym punktem to często mniej niż godzina, co czyni te modyfikacje atrakcyjnymi do samodzielnego przeprowadzenia przez osoby z podstawowymi umiejętnościami technicznymi.

Przypadek z życia: Właściciel mieszkania chciał dodać kilka gniazdek w salonie i przesunąć punkt świetlny na suficie o metr. Dodał gniazdka prowadząc kable w listwach. Przesunięcie punktu świetlnego wymagało niewielkiego kucia (dziura pod puszkę) i zmiany trasy kabla w suficie. O ile gniazdka w listwach były ewidentnie "drobne", o tyle przesunięcie punktu świetlnego, choć niewielkie, wymagało już ingerencji w tynk i sufit – co wciąż zazwyczaj mieści się w "bieżącej konserwacji" lub "remoncie" bez zgłoszenia, ale jest bliżej granicy niż tylko wymiana gniazda.

Najważniejszą cechą tych prac jest fakt, że nie naruszają one "istotnych elementów" instalacji w rozumieniu przepisów budowlanych ani nie wpływają na bezpieczeństwo użytkowników w sposób znaczący, pod warunkiem, że są wykonane prawidłowo.

Drobne modyfikacje okablowania, takie jak przejście z tradycyjnego przewodu antenowego na światłowód, również nie wymagają zgłoszenia, ponieważ dotyczą niskoprądowych systemów telekomunikacyjnych, a nie instalacji zasilającej 230V.

Należy jednak pamiętać, że nawet proste gniazdko w kuchni, pod które planujemy podłączyć czajnik czy mikrofalówkę (czyli urządzenia o mocy 1500-2000W), musi być częścią obwodu zabezpieczonego odpowiednim bezpiecznikiem i poprowadzonego przewodem o właściwym przekroju (zazwyczaj 2.5 mm² dla gniazd ogólnego przeznaczenia, czasem 4mm² dla piekarnika czy płyty). Jeśli nowo dodawane gniazdo jest wpinane w istniejący obwód, który jest już bliski granicy obciążenia, dodanie kolejnego punktu może prowadzić do przeciążeń, co jest niebezpieczne i *może* w szerszej perspektywie kwalifikować się jako praca o większym znaczeniu dla bezpieczeństwa.

Dlatego nawet przy "drobnych" pracach zawsze warto mieć podstawową wiedzę o elektryce lub skonsultować się z elektrykiem, by uniknąć błędów, które mogłyby mieć poważne konsekwencje.

W końcu nikt nie chce stać się bohaterem reportażu o pożarze spowodowanym nieprawidłowym połączeniem w ścianie.

Remont instalacji elektrycznej a pełna wymiana - Różnice w kontekście formalności

Definicja "remontu" i "wymiany" instalacji elektrycznej jest kluczowa z punktu widzenia wymogów formalnych. Często te terminy używane są zamiennie w języku potocznym, ale prawo budowlane wprowadza subtelności, które mają realne znaczenie dla właściciela nieruchomości.

Remont, w ujęciu budowlanym, zazwyczaj odnosi się do wykonywania w istniejącym obiekcie budowlanym robót polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących budowy, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W przypadku instalacji elektrycznej oznaczałoby to na przykład wymianę uszkodzonego przewodu na nowy o takich samych parametrach, zastąpienie starego bezpiecznika topikowego wyłącznikiem nadprądowym (jeśli taka była pierwotna koncepcja, lub jako element modernizacji niewymagającej zgłoszenia jeśli nie wpływa na parametry przyłączeniowe całego obiektu), czy wymianę tablicy bezpiecznikowej na nową o tej samej liczbie obwodów i podobnym układzie.

Z drugiej strony, "wymiana instalacji elektrycznej" lub "modernizacja instalacji elektrycznej", zwłaszcza gdy obejmuje rozbudowę, zmianę układu obwodów, zwiększenie liczby punktów poboru mocy, dodanie nowych obwodów specjalistycznych (np. do płyty indukcyjnej czy ładowarki samochodu elektrycznego), czy co najważniejsze, zmianę parametrów przyłączeniowych obiektu (np. zwiększenie przydziału mocy), zaczyna wykraczać poza ramy prostego remontu.

Te szerzej zakrojone prace często wymagają współpracy z elektrykiem posiadającym odpowiednie uprawnienia SEP (Stowarzyszenia Elektryków Polskich), np. w zakresie dozoru lub eksploatacji instalacji elektrycznych do 1 kV lub powyżej, w zależności od zakresu prac.

Niezbędność udziału fachowca nie jest tylko kwestią "sztuki budowlanej" czy bezpieczeństwa, ale ma też implikacje formalne.

Po przeprowadzeniu pełnej wymiany lub gruntownej modernizacji instalacji elektrycznej, profesjonalny elektryk powinien sporządzić protokół pomiarów powykonawczych, potwierdzający poprawność działania, impedancję pętli zwarcia, rezystancję izolacji itp. Ten dokument jest niezwykle ważny – bywa wymagany przez zakłady ubezpieczeń w przypadku szkody (np. pożaru) lub przy okresowych kontrolach nieruchomości.

Sam fakt sporządzenia takiego protokołu przez osobę z uprawnieniami sugeruje, że przeprowadzone prace miały charakter "poważniejszy" niż tylko wymiana żarówki czy gniazdka.

W kontekście formalności budowlanych, remont instalacji elektrycznej, który nie narusza elementów konstrukcyjnych, nie zmienia sposobu użytkowania obiektu i mieści się w definicji odtworzenia stanu pierwotnego, generalnie nie wymaga ani zgłoszenia do starostwa powiatowego (lub urzędu miasta na prawach powiatu), ani pozwolenia na budowę.

Jednakże, wymiana instalacji elektrycznej lub jej modernizacja, zwłaszcza gdy jest połączona z innymi pracami remontowymi czy budowlanymi, *może* podlegać rygorom prawa budowlanego. Przykładowo, jeśli wymiana instalacji elektrycznej jest częścią większego remontu mieszkania, który obejmuje też np. wyburzenie lub przesunięcie ścian nienośnych (co zazwyczaj wymaga zgłoszenia) lub ścian nośnych (co wymaga pozwolenia), to i prace elektryczne siłą rzeczy "jadą na gapę" w ramach tej większej procedury i często wymagają uwzględnienia w projekcie czy opisie prac.

Klasycznym przykładem pracy, która przenosi nas z "remontu" w stronę "modernizacji/wymiany" z potencjalnymi formalnościami, jest dodanie nowych obwodów do istniejącej tablicy rozdzielczej, co pociąga za sobą konieczność modernizacji samej tablicy (wymiany na większą, wymiany wyłączników nadprądowych/różnicowoprądowych) i poprowadzenia nowych przewodów w ścianach lub podłodze.

Taka praca, choć sama w sobie może nie naruszać konstrukcji nośnych (chyba że wymaga dużego kucia), wpływa na układ i parametry całej instalacji, co może być uznane za "istotne roboty budowlane" w pewnych interpretacjach, szczególnie jeśli jest powiązane np. ze zwiększeniem mocy przyłączeniowej obiektu u lokalnego operatora sieci energetycznej.

Procedura zmiany mocy przyłączeniowej u dostawcy energii jest formalna i zawsze wymaga wniosku, warunków przyłączenia i dostosowania instalacji po stronie odbiorcy do nowych warunków – co już jest klasyczną modernizacją/rozbudową, a nie tylko remontem.

Ile może kosztować taka pełna wymiana instalacji elektrycznej w mieszkaniu czy domu?

Koszty są bardzo zróżnicowane i zależą od wielu czynników: wielkości nieruchomości, liczby punktów (gniazd, włączników, oświetlenia), standardu użytych materiałów (przewody miedziane – obecnie standard – vs. aluminiowe w starych instalacjach, jakość osprzętu, rodzaj tablicy rozdzielczej), techniki montażu (kucie/podtynkowy vs. natynkowy/listwy) i oczywiście stawki elektryka.

Orientacyjne koszty w Polsce (stan na 2024 r.) za kompleksową wymianę instalacji elektrycznej mogą wynosić:

• Mieszkanie 50 m²: od 6 000 zł do 15 000 zł
• Mieszkanie 80 m²: od 10 000 zł do 20 000 zł
• Dom 150 m²: od 20 000 zł do 40 000 zł i więcej

Powyższe kwoty obejmują zazwyczaj koszt robocizny oraz materiałów (przewody, puszki, rurki/peszle, elementy tablicy rozdzielczej). Koszt samego osprzętu (gniazda, włączniki, lampy) jest zazwyczaj dodatkowo doliczany, a jego cena zależy od wyboru klienta (od kilkunastu zł do kilkuset zł za punkt).

Struktura kosztów to typowo 40-60% materiały, 40-60% robocizna, przy czym im mniejszy zakres prac, tym robocizna stanowi większy procent całości.

Czas potrzebny na pełną wymianę instalacji w mieszkaniu 60-80 m² to zwykle od 3 do 7 dni roboczych pracy jednej ekipy, w zależności od stopnia skomplikowania (kucie, rodzaj ścian, liczba obwodów).

Dla domu 150 m² prace mogą trwać od 7 do 14 dni.

Materiały używane w nowoczesnej instalacji to przede wszystkim przewody miedziane w izolacji PVC (np. YDYp, YDY), o standardowych przekrojach: 1.5 mm² dla obwodów oświetleniowych, 2.5 mm² dla obwodów gniazd wtykowych ogólnego przeznaczenia, 4 mm² dla obwodów dedykowanych (np. do kuchni elektrycznej, piekarnika, pralki, bojlera), a nawet 6-10 mm² dla głównego przyłącza czy zasilania rozdzielnicy głównej w domu.

Metr bieżący przewodu YDYp 3x1.5 mm² kosztuje ok. 3-5 zł, a YDYp 3x2.5 mm² ok. 4-7 zł (ceny mogą się wahać).

Elementy rozdzielni elektrycznej (wyłączniki nadprądowe S, różnicowoprądowe RCD) to koszt od kilkudziesięciu do kilkuset złotych za sztukę, w zależności od typu i producenta (np. renomowane marki są droższe).

Zrozumienie różnicy między prostym "remontem" a "wymianą/modernizacją" ma zatem kluczowe znaczenie nie tylko dla budżetu i planu prac, ale przede wszystkim dla ustalenia, czy potrzebujemy profesjonalnego elektryka, a w rzadszych przypadkach, czy musimy odwiedzić urząd gminy lub starostwo w celu dopełnienia formalności związanych z prawem budowlanym.

Agresywne podejście mogłoby tu sugerować, że lekceważenie wymogów formalnych i zatrudnianie osób bez uprawnień do poważnych prac to proszenie się o kłopoty – i faktycznie tak jest, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa pożarowego i późniejszych problemów z ubezpieczeniem.

Dlatego inwestycja w profesjonalne wykonawstwo przy poważniejszych pracach elektrycznych to nie ekstrawagancja, a konieczność. Czasem jeden błąd może kosztować więcej niż cała usługa wykwalifikowanego specjalisty z wieloletnim doświadczeniem.

Procedura zgłoszenia prac remontowych instalacji elektrycznej

Mówiąc wprost i analitycznie: procedura zgłoszenia prac remontowych instalacji elektrycznej jako takiej, odrębnej od innych robót budowlanych, w polskim prawie budowlanym praktycznie nie istnieje dla typowych remontów. To jest ten moment, w którym empatia dla zdezorientowanego inwestora miesza się z surową realnością przepisów.

Prawo budowlane koncentruje się na kategoriach obiektów, ich budowie, przebudowie, rozbudowie, nadbudowie oraz remontach i rozbiórkach rozumianych w szerokim kontekście strukturalnym i funkcjonalnym budynku.

Roboty budowlane (a za takie uważa się remonty instalacji), które nie wymagają pozwolenia na budowę, ani nawet zgłoszenia, to te, które polegają na remoncie, ale "nie dotyczą obiektów wpisanych do rejestru zabytków oraz nie naruszają przepisów odrębnych" oraz "nie zmieniają sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części".

Jeśli Twój remont instalacji elektrycznej polega na wymianie przewodów w istniejących peszlach, wymianie bezpieczników na automatyczne, montażu wyłączników różnicowoprądowych, czy nawet dołożeniu kilku gniazdek bez kucia głównych belek nośnych, to z dużą pewnością mieści się w tej "wolnej strefie" od zgłoszeń.

Problemy i konieczność zmierzenia się z formalnościami pojawiają się, gdy prace elektryczne stają się elementem szerszego projektu remontowego lub budowlanego, który sam w sobie wymaga zgłoszenia lub pozwolenia.

Na przykład, jeśli planujesz generalny remont mieszkania połączony z przebudową (np. burzenie ściany, zmiana układu pomieszczeń, ingerencja w instalację wodno-kanalizacyjną), a w ramach tego remontu wymieniasz całą instalację elektryczną, to konieczność zgłoszenia lub uzyskania pozwolenia jest podyktowana tymi *innymi* pracami.

W takiej sytuacji, dokumentacja wymagana do zgłoszenia lub pozwolenia (np. projekt budowlany architektoniczno-budowlany lub projekt techniczny, w zależności od skali) powinien zawierać również część dotyczącą instalacji elektrycznej – projekt instalacji wykonany przez uprawnionego projektanta.

Klasyczna procedura zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych, która dotyczy części remontów niewymagających pozwolenia (np. remont elewacji, wymiana okien na innych kształt/rozmiar, przebudowa nieistotna), wygląda następująco:

Właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości (lub pełnomocnik) składa zgłoszenie w odpowiednim organie administracji architektoniczno-budowlanej – starostwie powiatowym lub urzędzie miasta na prawach powiatu.

Formularz zgłoszenia (często dostępny online na stronach urzędów) zawiera podstawowe informacje o inwestorze, nieruchomości i planowanych robotach.

Do zgłoszenia dołącza się oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a także, w zależności od skali i rodzaju prac, krótki opis planowanych robót, szkice lub rysunki, a czasem również uzgodnienia, opinie i pozwolenia wymagane odrębnymi przepisami.

Jeśli planowane prace elektryczne są na tyle istotne, że stanowią faktyczną przebudowę (choć rzadko sama elektryka bez kucia czy zwiększania mocy to wymusza), organ może wymagać dołączenia projektu technicznego lub innych dokumentów sporządzonych przez osoby z odpowiednimi uprawnieniami.

Organ administracji architektoniczno-budowlanej ma 21 dni od daty doręczenia zgłoszenia na wniesienie sprzeciwu w drodze decyzji. Brak sprzeciwu w tym terminie oznacza "milczącą zgodę" na rozpoczęcie robót. Czasem urzędy wysyłają zaświadczenie o braku sprzeciwu, ale nie jest to formalnie wymagane.

Pamiętajcie, że zgłoszenie dotyczy rozpoczęcia prac, a nie ich zakończenia. Formalne zakończenie robót (np. zgłoszenie zakończenia budowy/remontu) może być wymagane tylko dla robót, które wymagały pozwolenia na budowę, lub w niektórych przypadkach dla robót wymagających zgłoszenia.

Istotnym, formalnym aspektem po zakończeniu poważniejszych prac elektrycznych (wymiany, modernizacji, rozbudowy) jest wykonanie pomiarów odbiorczych przez uprawnionego elektryka.

Protokół z tych pomiarów (pętla zwarcia, rezystancja izolacji, sprawdzenie działania RCD, itp.) jest dokumentem potwierdzającym bezpieczeństwo wykonanej instalacji. Koszt takiego protokołu to zazwyczaj 200-500 zł, w zależności od liczby obwodów i lokalizacji.

Ten protokół, choć nie jest częścią procedury zgłoszenia budowlanego dla "zwykłego" remontu, jest de facto "procedurą formalną" potwierdzającą zgodność wykonanych prac z normami i bezpieczeństwo użytkowania. Jest on niezbędny przy odbiorze technicznym przez inspektora nadzoru (jeśli był ustanowiony), dla ubezpieczalni, a także powinien być przechowywany przez właściciela obiektu na wypadek przyszłych kontroli lub modyfikacji instalacji.

Studium przypadku: Pan Jan postanowił wymienić całą instalację elektryczną w starym domu, jednocześnie zmieniając układ ścian działowych i rozbudowując poddasze. Zmiana układu ścian i rozbudowa poddasza wymagały zgłoszenia robót budowlanych w starostwie. W ramach tego zgłoszenia złożył opis prac, a ponieważ zmiany były istotne (strukturalnie), dołączył projekt budowlany wykonany przez uprawnionego projektanta, który zawierał również projekt nowej instalacji elektrycznej. W tym przypadku, formalności dla elektryki były częścią szerszej procedury budowlanej.

Inny przypadek: Pani Kowalska chciała jedynie wymienić starą tablicę bezpiecznikową na nowoczesną z wyłącznikami automatycznymi i RCD, oraz dodać 2 nowe obwody do kuchni pod nowe AGD. Prace te wymagały kucia i układania nowych przewodów, ale nie zmieniały układu pomieszczeń ani struktury nośnej. W większości przypadków taka praca nie wymaga formalnego zgłoszenia do urzędu gminy/starostwa na podstawie Prawa Budowlanego, ale absolutnie wymaga wykonania przez elektryka z uprawnieniami i sporządzenia protokołu pomiarów powykonawczych.

Warto zawsze, w przypadku wątpliwości co do skali planowanych prac elektrycznych i ich powiązania z innymi robotami budowlanymi, skonsultować się z lokalnym wydziałem architektury w urzędzie miasta lub starostwie. Ich interpretacja przepisów może być pomocna w podjęciu decyzji o konieczności zgłoszenia.

Pamiętajmy też, że operatorzy sieci energetycznych (Energa, Tauron, PGE, Enea, innogy/Stoen) mają swoje własne procedury i wymagania techniczne, zwłaszcza gdy modernizacja instalacji wewnętrznej wiąże się ze zwiększeniem mocy przyłączeniowej lub zmianą układu pomiarowego. To są odrębne ścieżki formalne od prawa budowlanego, ale ściśle związane z poważnymi pracami elektrycznymi.

W konwersacyjnym tonie można powiedzieć: "Wiecie, to trochę jak z malowaniem ścian – jeśli malujecie na ten sam kolor, nikt o nic nie pyta. Ale jak planujecie wyburzyć ścianę, żeby zrobić otwarty salon, a przy okazji przesunąć kuchnię (z elektryką i wodą), no to już urzędnik może zapukać. Elektryka sama w sobie rzadko bywa 'przestępstwem budowlanym', chyba że w powiązaniu z czymś większym."

Koszt sporządzenia dokumentacji elektrycznej do zgłoszenia/pozwolenia (projekt instalacji) przez uprawnionego projektanta to kwota od kilkuset (dla małego mieszkania) do kilku tysięcy złotych (dla dużego domu).

W sumie, formalności budowlane związane z pracami elektrycznymi są zazwyczaj "doczepiane" do innych, większych robót (jak przebudowa, rozbudowa), które same w sobie wymagają zgłoszenia lub pozwolenia. Czysty "remont" instalacji, polegający na wymianie elementów bez zmiany układu i mocy, rzadko sam w sobie stanowi podstawę do zgłoszenia, ale zawsze wymaga dbałości o wykonanie zgodne z normami i potwierdzone (dla poważniejszych prac) pomiarami elektrycznymi.

I tu rodzi się ta gorzka prawda: choć sam elektryk nie musi biegać do urzędu przy każdej wymianie gniazdka czy bezpiecznika, kompleksowa wymiana instalacji jest na tyle znaczącą pracą z punktu widzenia bezpieczeństwa i funkcjonalności, że choćby z powodu konieczności pomiarów powykonawczych przez uprawnionego fachowca, jest to proces o zupełnie innej skali formalności i odpowiedzialności niż wymiana żarówki.

Wizualizacja Orientacyjnych Kosztów Wymiany Instalacji Elektrycznej w Mieszkaniu 70m²