Czy można odliczyć od podatku remont mieszkania w bloku w 2025 roku?

Marzy Ci się odświeżenie czterech kątów? Generalny remont mieszkania w bloku, wymiana instalacji, a może drobne prace modernizacyjne? Wielu właścicieli mieszkań staje przed pytaniem, jak sfinansować takie przedsięwzięcie i czy państwo w jakiś sposób może w tym pomóc. Okres rozliczeń podatkowych zawsze rodzi nadzieję na pewne zwroty lub odliczenia. Zagadnienie "Czy można odliczyć od podatku remont mieszkania w bloku" to temat złożony, a odpowiedź brzmi: można odliczyć od podatku remont mieszkania w bloku, ale tylko w bardzo ściśle określonych, specyficznych przypadkach, a nie jako standardową ulgę na "odświeżenie" czy typowy remont.

Nurkując głębiej w kwestie rozliczeń podatkowych, szybko odkrywamy, że katalog dostępnych ulg i odliczeń bywa skomplikowany. Brak jest jednej, prostej "ulgi remontowej" wprost nazwanej w przepisach podatkowych, która pozwoliłaby odliczyć każdy wydatek na tapetowanie, malowanie czy wymianę podłogi w mieszkaniu w bloku. Specjaliści wskazują jednak na kilka dróg, które w określonych, nierzadko wąskich scenariuszach, mogą otworzyć drzwi do pomniejszenia zobowiązania podatkowego. Chodzi przede wszystkim o powiązanie remontu z innymi, konkretnymi celami i sytuacjami życiowymi.

Przedstawiona analiza pokazuje wyraźnie, że standardowe, szeroko pojęte "remonty" w mieszkaniach w blokach, mające na celu jedynie poprawę estetyki czy funkcjonalności niezwiązanej z konkretnym, kwalifikowanym celem (jak własne potrzeby mieszkaniowe po sprzedaży, termomodernizacja budynku jako całość, czy adaptacja dla osób z niepełnosprawnościami), zasadniczo nie podlegają odliczeniom podatkowym. Kwestia nie sprowadza się więc do samej fakturowanej usługi "remontowej", lecz do jej *charakteru* i *celu* w świetle konkretnych przepisów, takich jak ustawa o PIT i związane z nią rozporządzenia. Kluczem jest zatem nie nazwa usługi na fakturze, a jej rzeczywisty zakres i funkcja w kontekście życia podatnika i nieruchomości.

Kiedy ulga mieszkaniowa obejmuje remont mieszkania w bloku?

Jedną z niewielu ścieżek prawnych, która może pozwolić na odliczenie wydatków na remont mieszkania w bloku, jest powiązanie tych kosztów z tak zwaną ulgą mieszkaniową, a dokładniej ze zwolnieniem od podatku dochodu ze sprzedaży nieruchomości. Mechanizm jest następujący: jeżeli sprzedasz mieszkanie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyłeś, generujesz potencjalny dochód, od którego musisz zapłacić 19% podatek.

Przepisy jednak, konkretnie art. 21 ust. 25 ustawy o PIT, dają możliwość uniknięcia tego podatku. Warunkiem jest, że środki uzyskane ze sprzedaży, w ciągu trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przeznaczysz na "własne cele mieszkaniowe". Co to oznacza w praktyce dla mieszkania w bloku? Własne cele mieszkaniowe to między innymi wydatki na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego lokalu mieszkalnego.

Tutaj pojawia się kluczowa subtelność prawna. Remont w rozumieniu tej ulgi niekoniecznie oznacza każde malowanie czy wymianę mebli. Interpretacja przepisów i orzecznictwo sądów administracyjnych wskazują, że musi być to remont o charakterze "własnych celów mieszkaniowych", czyli taki, który przyczynia się do zaspokojenia Twoich potrzeb mieszkaniowych w tym konkretnym, nowo nabytym lub istniejącym, remontowanym lokalu. To mogą być wydatki, które sprawiają, że lokal staje się bardziej zdatny do zamieszkania, powiększa jego użyteczność lub dostosowuje go do aktualnych potrzeb życiowych podatnika, np. poprzez zmianę układu funkcjonalnego czy modernizację kluczowych elementów.

Przykład z życia? Załóżmy, że sprzedałeś mieszkanie nabyte cztery lata temu z zyskiem 100 000 zł. Zamiast płacić od tego 19 000 zł podatku, postanawiasz kupić mniejsze, ale wymaga gruntownej przebudowy i remontu, aby dostosować je dla potrzeb rozrastającej się rodziny. Wydajesz 100 000 zł na ten cel w ciągu trzech lat. Możesz uniknąć podatku od zbycia, ponieważ te wydatki kwalifikują się jako środki przeznaczone na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ulgi.

Ważne jest, aby zrozumieć, że wydatki te muszą być realnie poniesione i odpowiednio udokumentowane. Faktury za zakup materiałów budowlanych, usług ekipy remontowej czy projekt architektoniczny (jeśli dotyczy przebudowy) stanowią podstawę do odliczenia. Muszą być one wystawione na podatnika. Jeśli ulga jest celem, każda płatność musi mieć swoje pokrycie w dowodzie zakupu lub wykonania usługi, jasno określającym, czego dotyczyła.

Zakres wydatków kwalifikowanych przez urzędy skarbowe w ramach tej ulgi bywa różnie interpretowany, ale z reguły obejmuje prace wykraczające poza standardowe odświeżanie. Może to być wymiana instalacji elektrycznej lub wodno-kanalizacyjnej (nie tylko armatury), wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, prace murarskie zmieniające układ ścian, budowa antresoli w lokalu o dużej wysokości, czy prace adaptacyjne piwnicy lub strychu (jeśli prawnie stanowią część lokalu). Kluczem jest, aby były to prace, które obiektywnie podnoszą standard lub zmieniają funkcjonalność lokalu na cele mieszkalne, a nie tylko poprawiają jego wygląd.

Z orzecznictwa wynika, że urząd skarbowy może kwestionować wydatki na typowe wyposażenie ruchome czy dekoracje. Zakup sofy czy obrazu nie będzie wydatkiem na remont własnego lokalu w rozumieniu ulgi. Z kolei wydatki na stałe elementy zabudowy, takie jak meble kuchenne wykonane na wymiar, mogą budzić wątpliwości, choć w pewnych interpretacjach były dopuszczane, o ile są trwale związane z budynkiem i nie można ich przenieść bez uszkodzenia. Bezpieczniej jednak skupić się na pracach budowlano-instalacyjnych.

Co istotne, ulga przysługuje niezależnie od tego, czy sprzedajesz mieszkanie A i remontujesz/kupujesz mieszkanie B, czy też sprzedajesz mieszkanie A i remontujesz swoje już posiadane mieszkanie B (w bloku). Warunek dotyczy *przeznaczenia* środków z odpłatnego zbycia na określone w ustawie cele w innym (lub tym samym) lokalu, w którym masz zamiar zamieszkać. Samo zamieszkanie w tym lokalu po remoncie jest de facto milczącym warunkiem, potwierdzającym realizację "własnych celów mieszkaniowych".

Kwota odliczenia jest limitowana dochodem ze sprzedaży, a dokładnie proporcją, w jakiej środki ze sprzedaży zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe w stosunku do całkowitej kwoty przychodu ze sprzedaży. Jeśli na remont wydałeś kwotę równą lub wyższą od przychodu, cała kwota dochodu jest zwolniona z podatku. Jeśli wydałeś mniej, zwolnieniu podlega dochód w proporcji, w jakiej wydatki na cele mieszkaniowe pozostają do przychodu z odpłatnego zbycia.

Ubiegając się o to zwolnienie, musisz złożyć zeznanie podatkowe (PIT-39) i wykazać w nim przychód z odpłatnego zbycia oraz wydatki poniesione na cele mieszkaniowe. Warto zachować wszelkie dowody poniesionych kosztów przez co najmniej 5 lat od końca roku, w którym dokonano rozliczenia podatkowego, ponieważ urząd skarbowy ma prawo zweryfikować prawidłowość skorzystania z ulgi. Błędy lub brak odpowiedniej dokumentacji mogą skutkować koniecznością dopłaty zaległego podatku wraz z odsetkami.

Podsumowując, remont mieszkania w bloku może objąć ulga mieszkaniowa, ale tylko wtedy, gdy stanowi element realizacji Twoich "własnych celów mieszkaniowych", sfinansowany ze środków uzyskanych ze sprzedaży innej nieruchomości przed upływem pięciu lat od jej nabycia. To nie jest ulga na "każdy remont", ale specyficzne zwolnienie, które wymaga spełnienia szeregu formalnych i celowościowych warunków. Zignorowanie tych warunków, szczególnie terminu 3 lat na wydatkowanie środków lub kwalifikacji samych wydatków, z pewnością poskutkuje koniecznością uiszczenia 19% podatku od dochodu.

Ulga termomodernizacyjna a remont mieszkania w bloku – dlaczego zazwyczaj nie?

Kiedy mówimy o odliczeniach związanych z poprawą efektywności energetycznej budynków, na pierwszy plan wysuwa się ulga termomodernizacyjna. Jej celem jest zachęcenie podatników do inwestowania w rozwiązania, które zmniejszają zużycie energii w budynkach mieszkalnych. Jest to ulga, z której chętnie korzystają właścicieli domów jednorodzinnych, zarówno wolnostojących, jak i w zabudowie szeregowej czy bliźniaczej.

Limit odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej jest znaczący – wynosi do 53 000 zł dla pojedynczego podatnika. W przypadku małżonków, każdy z nich będący właścicielem domu, może odliczyć po 53 000 zł, co łącznie daje imponującą kwotę 106 000 zł. Odlicza się faktycznie poniesione wydatki na materiały, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Dlaczego zatem ta ulga zazwyczaj nie ma zastosowania do remontu mieszkania w bloku? Problem leży w podstawowej definicji i przeznaczeniu ulgi. Jest ona skierowana do właścicieli *budynków mieszkalnych jednorodzinnych*. Mieszkanie w bloku jest natomiast lokalem mieszkalnym, stanowiącym część większego *budynku wielorodzinnego*. Odpowiedzialność za termomodernizację całego budynku wielorodzinnego, czyli ocieplenie ścian zewnętrznych, dachu, wymianę pionów grzewczych czy okien na klatce schodowej, spoczywa na wspólnocie mieszkaniowej lub spółdzielni. To te podmioty mogą ubiegać się o wsparcie, np. z Funduszu Termomodernizacji i Remontów w ramach premii termomodernizacyjnej, a nie pojedynczy właściciel lokalu.

Oczywiście, indywidualny właściciel mieszkania w bloku może wymienić sobie okna na bardziej energooszczędne w swoim lokalu. Może też zaizolować od wewnątrz ściany graniczące z nieogrzewaną klatką schodową, piwnicą czy strychem, albo te od strony północnej dla komfortu cieplnego. Może nawet zainstalować nowoczesne głowice termostatyczne czy wymienić grzejniki. Problem w tym, że choć te działania mają *charakter* prooszczędnościowy, nie kwalifikują się one do odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej przeznaczonej dla domów jednorodzinnych.

Zakres wydatków kwalifikowanych do ulgi termomodernizacyjnej jest ściśle określony w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju. Obejmuje on m.in. zakup materiałów do ocieplenia przegród budowlanych, stolarkę okienną i drzwiową, materiały do systemów ogrzewania (w tym nowoczesne źródła, np. pompy ciepła, rekuperatory), wentylację mechaniczną, kolektory słoneczne czy instalacje fotowoltaiczne. Zwróćmy uwagę, że wykaz ten jest co jakiś czas modyfikowany; np. od 2021 roku z wykazu wykreślono kotły na węgiel, a od 2022 roku kotły gazowe i olejowe (choć wydatki poniesione przed wejściem w życie zmian, tj. do końca 2021, można było odliczyć w rozliczeniu za 2022, jeśli spełniały poprzednie warunki).

Są bardzo rzadkie, wręcz kazuistyczne sytuacje, gdy remont w bloku mógłby mieć posmak termomodernizacji w kontekście ulgi. Teoretycznie, jeśli np. jesteś właścicielem *całego budynku wielorodzinnego* (co zdarza się niezwykle rzadko w kontekście typowego "mieszkania w bloku", ale prawnie jest możliwe posiadanie np. kamienicy z lokalami), wtedy możesz jako właściciel budynku realizować termomodernizację i korzystać z ulgi. Jednak dla standardowego Kowalskiego, właściciela jednego mieszkania na trzecim piętrze, ulga termomodernizacyjna nie ma zastosowania do indywidualnych prac remontowych, nawet tych poprawiających efektywność energetyczną jego lokalu.

Paradoksalnie, wymiana okien na energooszczędne w mieszkaniu w bloku może zostać zaliczona jako wydatek kwalifikowany do *innej* ulgi – właśnie ulgi mieszkaniowej (zwolnienia z art. 21 ust. 25 PIT), jeśli jest częścią większego remontu realizowanego ze środków ze sprzedaży. Czyli ten sam wydatek może być lub nie być odliczalny, w zależności od *kontekstu*, *celu* i *źródła finansowania*. To pokazuje zawiłość przepisów i potrzebę precyzyjnego określenia charakteru prac i podstawy prawnej potencjalnego odliczenia.

Reasumując, choć intencja ulgi termomodernizacyjnej jest słuszna i promuje ekologiczne postawy, jej konstrukcja prawna ogranicza jej zastosowanie praktycznie wyłącznie do właścicieli domów jednorodzinnych. Remont w mieszkaniu w bloku, nawet ten obejmujący nowoczesne rozwiązania energooszczędne wewnątrz lokalu, zazwyczaj nie da możliwości skorzystania z tego konkretnego odliczenia podatkowego, ponieważ nie spełnia podstawowego kryterium - bycia przedsięwzięciem termomodernizacyjnym w budynku jednorodzinnym.

Odliczenie remontu w ramach ulgi rehabilitacyjnej – w specyficznych przypadkach

Istnieje jednak ścieżka, która może objąć wydatki na remont mieszkania w bloku, a jest nią ulga rehabilitacyjna. Ta ulga ma zupełnie inne przeznaczenie niż poprzednie – jej celem jest wsparcie osób z niepełnosprawnościami oraz podatników, którzy mają na utrzymaniu takie osoby, poprzez umożliwienie odliczenia wydatków poniesionych w celu zaspokojenia szczególnych potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Przepisy ustawy o PIT w ramach ulgi rehabilitacyjnej wymieniają wydatki na "adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności". To właśnie ta kategoria może obejmować remont w mieszkaniu w bloku, pod warunkiem, że ma on ściśle określony charakter i jest niezbędny ze względu na niepełnosprawność. Innymi słowy, to nie jest ulga na "remont w ogóle", ale na adaptację mieszkania do potrzeb osoby z niepełnosprawnością.

Jakie konkretnie prace remontowe mogą wchodzić w grę? Przykładów jest wiele i wynikają one bezpośrednio z praktyki dostosowywania przestrzeni życiowej. Może to być: poszerzenie drzwi w celu umożliwienia poruszania się na wózku inwalidzkim; usunięcie progów; montaż pochylni lub podjazdów (jeśli tylko możliwe do realizacji wewnątrz lokalu lub bezpośrednio przy wejściu, w ramach praw do lokalu); instalacja specjalistycznych uchwytów i poręczy w łazience; dostosowanie łazienki poprzez montaż brodzika bezprogowego czy wanny z drzwiczkami; obniżenie blatów kuchennych czy umywalki; montaż platformy schodowej lub krzesełka przyschodowego (choć w bloku jest to rzadziej stosowane rozwiązanie indywidualne niż np. w domu piętrowym, ale nie wykluczone w przypadku np. lokalu dwupoziomowego). Wszystkie te działania mieszczą się w kategorii "adaptacja mieszkania".

Kto może skorzystać? Z ulgi mogą odliczyć wydatki: podatnik posiadający orzeczenie o niepełnosprawności (I, II lub III grupa) lub podatnik, który ma na utrzymaniu osobę z niepełnosprawnością (np. dziecko, współmałżonka, rodzica), a jej dochody nie przekraczają określonego rocznie limitu (w 2023 roku było to 19 061,28 zł). Stopień niepełnosprawności jest istotny dla niektórych wydatków, ale w przypadku adaptacji liczy się sam fakt jej orzeczenia.

Podstawowym warunkiem skorzystania z odliczenia jest posiadanie dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków (faktur VAT) oraz dokumentujących niepełnosprawność (orzeczenie). Ważne jest, aby na fakturze było wyraźnie wskazane, czego dotyczył zakup lub usługa i aby można było powiązać ten wydatek z celem adaptacji mieszkania do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Czasem urząd skarbowy może wymagać dodatkowych wyjaśnień, a nawet zaświadczenia od lekarza czy architekta potwierdzającego zasadność wykonanych prac w kontekście konkretnej niepełnosprawności.

Przykładowo, koszt poszerzenia drzwi z standardowych 80 cm do 90-100 cm, wraz z wymianą ościeżnic, może wynieść od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych za sztukę, w zależności od materiałów i zakresu prac (np. konieczność prac murarskich). Koszt dostosowania łazienki, polegającego na wymianie wanny na brodzik bezprogowym z siedziskiem i uchwytami, to już wydatek rzędu kilku do kilkunastu tysięcy złotych. Montaż pochylni przy wewnętrznych schodach (jeśli takie są w lokalu dwupoziomowym) to kolejne tysiące złotych.

Odliczenie w ramach ulgi rehabilitacyjnej dokonuje się od dochodu (lub przychodu, w przypadku ryczałtu). Wydatki na adaptację mieszkania są wydatkami limitowanymi, co oznacza, że nie ma z góry ustalonej maksymalnej kwoty odliczenia dla *tej kategorii*. Odliczasz faktycznie poniesione koszty, które kwalifikują się do ulgi. Należy jednak pamiętać, że ulga ma charakter roczny i dotyczy wydatków poniesionych w danym roku podatkowym.

Co kluczowe, wydatki muszą być poniesione przez osobę uprawnioną (podatnika z niepełnosprawnością lub utrzymującego osobę z niepełnosprawnością) i dotyczyć adaptacji *jej* mieszkania lub mieszkania, w którym mieszka utrzymywana osoba z niepełnosprawnością. Nie można odliczyć wydatków na adaptację mieszkania członka rodziny, jeśli nie spełnia się warunku "na utrzymaniu" i mieszka w oddzielnym lokalu.

Podsumowując, ulga rehabilitacyjna jest jedną z nielicznych realnych opcji na odliczenie remontu w mieszkaniu w bloku, ale jest to możliwość bardzo specyficzna. Dotyczy ona wyłącznie tych prac remontowych, które mają na celu dostosowanie mieszkania do potrzeb osoby z niepełnosprawnością. To nie jest furtka do odliczania standardowych prac, ale mechanizm wsparcia dla osób potrzebujących specjalnych rozwiązań w swojej przestrzeni życiowej. Kluczem jest tutaj nie tylko charakter prac, ale przede wszystkim udokumentowanie ich związku z konkretną niepełnosprawnością.

Jakie konkretnie wydatki na remont można odliczyć (w ramach kwalifikujących ulg)?

Zrozumienie, jakie konkretnie wydatki na remont można odliczyć, wymaga precyzyjnego odwołania się do zasad poszczególnych, kwalifikujących się ulg. Jak już ustaliliśmy, nie ma uniwersalnej "ulgi remontowej", obejmującej każdy typ prac. Każda możliwość odliczenia jest ściśle powiązana z konkretnym celem i podstawą prawną. Przyjrzyjmy się szczegółom, wychodząc od ulg, które w ogóle dopuszczają taką możliwość w kontekście mieszkania w bloku.

Numer jeden to wspomniana ulga mieszkaniowa z art. 21 ust. 25 ustawy o PIT, powiązana ze zwolnieniem dochodu ze sprzedaży nieruchomości. Katalog wydatków, które można w jej ramach odliczyć na "remont własnego lokalu mieszkalnego", jest dość szeroki, ale z interpretacji przepisów i orzecznictwa wynika, że chodzi o prace, które wpływają na substancję, funkcjonalność lub układ lokalu, a nie tylko na jego estetykę. Przykładowe kwalifikowane wydatki to:

• Wydatki na przebudowę lub rozbudowę, co w bloku może oznaczać np. zburzenie lub postawienie ścian działowych (zmiana układu pomieszczeń), wykonanie otworu drzwiowego czy okiennego (jeśli zgadza się na to spółdzielnia/wspólnota i nie narusza to konstrukcji), połączenie lub podział pomieszczeń. Koszt prac murarskich z materiałami może wynieść od 50 do 200 zł za metr kwadratowy ściany, plus koszt projektu i nadzoru, co łatwo sumuje się do wielu tysięcy.
• Wymiana instalacji wewnętrznych: wymiana pionów lub poziomów instalacji elektrycznej, gazowej, wodno-kanalizacyjnej w lokalu, a nie tylko wymiana pojedynczych gniazdek czy kranów. Prace hydrauliczne przy pionach to spory koszt, często wymagający kucia i wynoszący od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych za punkt, zależnie od zakresu. Wymiana całej instalacji elektrycznej w 50m2 mieszkaniu to koszt rzędu 5 000 - 15 000 zł lub więcej, z materiałami.
• Wymiana stolarki okiennej i drzwiowej zewnętrznej na nową. Choć mogłoby to się kojarzyć z termomodernizacją (która dla mieszkań w bloku jest trudna), tutaj jest to wydatek na trwały element lokalu poprawiający jego standard w ramach remontu. Koszt wymiany jednego standardowego okna to 800 - 2000 zł, zależnie od rozmiaru, materiału i współczynnika U. Drzwi wejściowe do mieszkania (przeciwpożarowe, antywłamaniowe) to koszt od 1500 zł w górę.
• Wykonanie wylewki, izolacji podłóg, montaż trwałego pokrycia podłogowego (parkiet, płytki ceramiczne) w ramach generalnego remontu, gdzie podłoga jest np. wymieniana od podstaw lub zmieniany jest jej poziom. Koszt materiałów na wylewkę to ok. 20-30 zł/m2, robocizna drugie tyle. Płytki ceramiczne z montażem to 80-200 zł/m2 i więcej, parkiet podobnie lub drożej.
• Wydatki na stałe elementy zabudowy, choć bywają kwestionowane, w korzystnych interpretacjach urzędów skarbowych dotyczyły szaf wnękowych czy zabudowy kuchennej trwale związanej z lokalem (niemożliwej do zdemontowania bez uszkodzenia). Np. kuchnia robiona na wymiar to wydatek 15 000 - 50 000 zł.

Drugą opcją, która może (choć bardzo rzadko i w specyficznych okolicznościach) objąć wydatki na remont w bloku, jest ulga termomodernizacyjna, aczkolwiek, jak podkreślono wcześniej, dotyczy ona niemal wyłącznie domów jednorodzinnych. Indywidualne działania termomodernizacyjne w bloku (np. wymiana okien) zazwyczaj nie kwalifikują się, chyba że np. wspólnota mieszkaniowa realizowałaby wspólne przedsięwzięcie termomodernizacyjne obejmujące cały budynek, a pojedynczy właścicielpartycypowałby w kosztach, co jednak musiałoby mieć specjalne umocowanie i dokumentację.

Trzecia, i najbardziej prawdopodobna w kontekście "remontu" ukierunkowanego na potrzeby, jest ulga rehabilitacyjna. Tutaj katalog wydatków na adaptację jest ściśle związany z orzeczoną niepełnosprawnością. Wydatki kwalifikowane to:

• Dostosowanie łazienki: Usunięcie wanny i montaż bezprogowego prysznica, instalacja uchwytów, poręczy, specjalistycznego siedziska prysznicowego. Koszt takiej adaptacji, w tym materiałów (specjalne brodziki, płytki antypoślizgowe) i robocizny, to często 8 000 - 20 000 zł.
• Poszerzenie otworów drzwiowych: Prace murarskie i stolarskie. Jak wspomniano, koszt od kilkuset do kilku tysięcy złotych za sztukę.
• Likwidacja barier architektonicznych wewnątrz lokalu: Usunięcie progów, montaż pochylni (np. przy balkonie, jeśli poziom posadzki wymaga, a balkon jest częścią lokalu).
• Instalacja specjalistycznych urządzeń: Windy lub platformy schodowe w mieszkaniach dwupoziomowych. To jest znaczący wydatek, od 20 000 zł w górę.
• Dostosowanie mebli czy sprzętów: Np. obniżenie blatu kuchennego, dostosowanie szafek (mniej typowe jako "remont", ale może być częścią adaptacji).

Kluczem do skorzystania z tych ulg (szczególnie mieszkaniowej i rehabilitacyjnej) jest skrupulatne udokumentowanie wydatków. Musisz posiadać faktury wystawione na Twoje dane (lub dane osoby uprawnionej do ulgi), z których jasno wynika, jakie materiały zostały kupione lub jakie usługi wykonane. Opisy na fakturach powinny być na tyle szczegółowe, aby urząd skarbowy mógł bez problemu ocenić, czy dany wydatek kwalifikuje się do odliczenia w ramach wykazanej ulgi. Jeśli korzystasz z usług ekipy remontowej, poproś o szczegółową fakturę lub spis wykonanych prac. Jeśli kupujesz materiały, zachowaj wszystkie faktury.

Ponadto, w przypadku ulgi rehabilitacyjnej, musisz być w stanie wykazać związek poniesionych wydatków z potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. Oprócz orzeczenia o niepełnosprawności, pomocne mogą być dokumenty medyczne czy opinia specjalisty (np. terapeuty, rehabilitanta) potwierdzająca konieczność dokonania konkretnych adaptacji w mieszkaniu. Taka opinia nie jest obligatoryjna, ale może rozwiać wątpliwości urzędników w przypadku bardziej nietypowych wydatków.

Pamiętaj również, że odliczyć można tylko wydatki, które nie zostały sfinansowane (lub zwrócone) z innych źródeł, np. z dotacji celowej na likwidację barier architektonicznych z PFRON czy z programu "Aktywny Samorząd". Jeśli otrzymałeś dofinansowanie, odliczeniu podlega jedynie część wydatku, która została pokryta z Twoich własnych środków.

Jak widać, możliwości odliczenia wydatków na remont mieszkania w bloku są ograniczone i zależą od specyficznych okoliczności życiowych i charakteru samych prac. Nie każda wymiana płytek czy malowanie ścian kwalifikuje się do ulgi. Należy dokładnie przeanalizować cel i zakres planowanych prac oraz porównać go z wymogami poszczególnych ulg, zwłaszcza ulgi mieszkaniowej (w kontekście sprzedaży innej nieruchomości) i ulgi rehabilitacyjnej (w kontekście potrzeb osoby z niepełnosprawnością). Zawsze warto też skonsultować się z doradcą podatkowym lub zwrócić się o interpretację indywidualną do Krajowej Informacji Skarbowej, aby mieć pewność, że planowane odliczenie będzie zgodne z prawem i nie narazi Cię na konsekwencje finansowe.