Ile kosztuje remont domu w 2025 roku?

Zastanawiasz się, remont domu ile kosztuje i czy w ogóle jest sens się za to zabierać? Cóż, odpowiedź na to pytanie przypomina trochę próbę zgadnięcia liczby ziaren piasku na plaży – jest złożona i zależy od mnóstwa zmiennych. Jednak po głębszej analizie rynku i rozmowach z branżowymi ekspertami, można pokusić się o uogólnienie, że całkowity koszt remontu domu wahają się zwykle w przedziale od 1500 zł do nawet 5000 zł i więcej za metr kwadratowy, w zależności od zakresu i standardu prac. Wyruszmy w podróż przez meandry renowacji, aby rozwiać choć część tych mgieł niepewności i zrozumieć, co kryje się za tą liczbą.

Czynniki wpływające na koszt remontu domu (Zakres prac, lokalizacja, standard)

W ramach remontu można, a często wręcz trzeba, wymienić stare instalacje – elektryczne, wodno-kanalizacyjne czy grzewcze, które po latach użytkowania stają się nie tylko przestarzałe, ale i niebezpieczne. Typowe prace remontowe to także gładzenie i malowanie ścian, odnowienie podłóg czy wymiana sanitariatów. Co ciekawe, większość prac remontowych można przeprowadzić bez konieczności uzyskiwania pozwolenia na budowę czy nawet zgłaszania robót, o ile ich zakres nie wykracza poza odtworzenie stanu pierwotnego, a nie ingeruje znacząco w elementy konstrukcyjne lub kształt budynku. Ale uwaga, jest tu pułapka: powiększenie okna podczas jego wymiany, nawet o kilkanaście centymetrów, może zostać potraktowane już nie jako remont, a jako przebudowa, która wymaga formalnego zgłoszenia w odpowiednim urzędzie. Ocieplenie domu, czyli poprawa jego charakterystyki energetycznej, również zaliczane jest do modernizacji i także najczęściej wymaga zgłoszenia.

Zakres prac to bezapelacyjnie król, jeśli chodzi o wpływ na ostateczny koszt remontu domu. Możemy myśleć, że chodzi tylko o malowanie ścian i położenie nowych paneli, a nagle okazuje się, że tynki sypią się jak domek z kart, instalacja elektryczna pamięta czasy Gomółki, a podłoga na piętrze ledwo się trzyma. Czasochłonne zadania, takie jak skuwanie starych płytek, zrywanie kilku warstw tapet czy przygotowanie powierzchni pod gładzie, to dopiero początek długiej listy czynności generujących koszty zarówno robocizny, jak i utylizacji odpadów. Im głębiej ingerujemy w strukturę i instalacje domu, tym wyższy będzie nasz rachunek, bo każda niewidoczna usterka to potencjalny wydatek. Przygotowanie ścian i sufitów, wliczając w to usunięcie starych powłok, uzupełnianie ubytków, gruntowanie i wielokrotne warstwy gładzi oraz szlifowanie, to proces wymagający precyzji i cierpliwości, a co za tym idzie, odpowiednich nakładów finansowych. Usunięcie starej glazury i terakoty, a potem przygotowanie podłoża pod nową – czyli gruntowanie i wyrównywanie, pochłania nie tylko czas, ale i znaczną część budżetu, zwłaszcza gdy prace te dotyczą dużych powierzchni łazienek czy kuchni. W przypadku podłóg, zrywanie starych wykładzin, paneli czy parkietu, a następnie przygotowanie podłoża – w tym wylewki samopoziomujące lub uzupełnianie ubytków, to kolejne etapy, których koszt zależy od stopnia zniszczenia istniejącej warstwy i typu podłogi, którą chcemy zainstalować. Demontaż starych elementów wyposażenia, takich jak meble w zabudowie, sanitariaty czy armatura, generuje dodatkowe koszty związane nie tylko z samą pracą demontażową, ale przede wszystkim z transportem i legalną utylizacją gruzu oraz odpadów budowlanych.

Nie zapominajmy o tak prozaicznych, ale niezbędnych czynnościach, jak zabezpieczenie pomieszczeń przed zabrudzeniem i uszkodzeniem – foliowanie mebli, okien, podłóg w obszarach, które nie podlegają remontowi. Choć to koszt minimalny w porównaniu do innych etapów, jego pominięcie może skutkować koniecznością czyszczenia lub nawet naprawy elementów, co ostatecznie podniesie ogólny wydatek. Prace malarskie, wydawać by się mogło najprostsze, w rzeczywistości wymagają starannego przygotowania podłoża, aplikacji gruntów i kilku warstw farby, a wybór farb specjalistycznych (np. ceramicznych, lateksowych, zmywalnych) lub o konkretnych właściwościach (np. antystatyczne, hipoalergiczne) ma bezpośrednie przełożenie na cenę za metr kwadratowy malowanej powierzchni. Każdy, nawet najmniejszy detal, jak wymiana listew przypodłogowych, montaż karniszy czy wymiana klamek i zamków w drzwiach, składa się na końcowy całkowity koszt remontu domu, a tych detali w starym domu jest zazwyczaj więcej, niż byśmy chcieli. Naprawa pęknięć i ubytków w ścianach, sufitach czy posadzkach, a także wyrównywanie powierzchni, które przez lata użytkowania uległy deformacji, to prace wymagające wprawy i precyzji, często wykonywane ręcznie, co wpływa na czas i koszty robocizny. Modernizacja instalacji elektrycznej, obejmująca wymianę okablowania, zwiększenie liczby punktów elektrycznych, przeniesienie gniazdek czy montaż nowej rozdzielnicy, to jedna z droższych i bardziej ingerencyjnych części remontu, wymagająca pracy wykwalifikowanego elektryka i często związana z koniecznością kucia w ścianach.

Analogicznie, wymiana instalacji hydraulicznej i kanalizacyjnej, zwłaszcza w starych budynkach, gdzie rury mogą być skorodowane lub mieć niewystarczającą średnicę, jest zadaniem złożonym i kosztownym. Wymaga kucia posadzek i ścian, a potem ich ponownego odtworzenia, co znacząco podnosi ogólny koszt remontu domu może być znaczący. Wybierając nowe materiały wykończeniowe, stajemy przed ogromnym wyborem i różnicą cenową: tanie panele laminowane vs. deska warstwowa lub parkiet, standardowe płytki ceramiczne vs. wielkoformatowy gres, kamień naturalny czy modne lamele na ścianach. Jakość i prestiż materiałów mają bezpośrednie odzwierciedlenie w budżecie, a wybór najwyższej półki może podwoić lub potroić wydatki przeznaczone na samo wykończenie. Renowacja stolarki okiennej i drzwiowej, w zależności od jej stanu, może obejmować jedynie odmalowanie, ale często konieczna jest ich całkowita wymiana na nowe, energooszczędne modele, co jest znaczącym kosztem, zwłaszcza przy dużej liczbie okien. Ocieplenie domu, czy to metodą lekką mokrą (styropian/wełna plus tynk) czy inną, to inwestycja w przyszłość i niższe rachunki za ogrzewanie, ale początkowy wydatek jest spory i zależy od powierzchni elewacji, grubości i rodzaju materiału izolacyjnego, a także skomplikowania bryły budynku.

Nie możemy zapomnieć o remoncie dachu, który w starych domach bywa w fatalnym stanie i wymaga kompleksowej wymiany poszycia, deskowania, ocieplenia i orynnowania – to jeden z najdroższych pojedynczych elementów generalnego remontu. Montaż nowego systemu wentylacji, rekuperacji czy modernizacja systemu grzewczego (np. wymiana pieca, instalacja ogrzewania podłogowego) to kolejne inwestycje, które wpływają na funkcjonalność i koszty eksploatacji domu w przyszłości, ale w pierwszym etapie wymagają znacznych nakładów finansowych. Zatem podsumowując temat zakresu, im więcej "kościotrupów w szafie" ujawnia stary dom, tym dłuższa i droższa staje się lista prac do wykonania, i tym bardziej rośnie szacunkowy ile wyniesie całkowity koszt remontu domu.

Drugi istotny czynnik to lokalizacja. Choć wydaje się to intuicyjne, różnice w cenach robocizny w różnych regionach Polski potrafią być kolosalne. Remont domu w aglomeracji warszawskiej, gdzie stawki godzinowe fachowców potrafią osiągać zenit, będzie średnio o kilkadziesiąt procent droższy niż analogiczny remont na Podkarpaciu czy w mniejszych miejscowościach. Po prostu "rynek dyktuje warunki", a wyższe koszty życia w dużych miastach i większy popyt na usługi budowlane windują ceny w górę. Dostępność ekip remontowych również bywa w metropoliach lepsza, ale jednocześnie są one bardziej obłożone pracą, co może wydłużać czas oczekiwania na rozpoczęcie prac. W mniejszych miastach czy na wsiach znalezienie wolnych fachowców, zwłaszcza tych naprawdę dobrych i polecanych, może stanowić większe wyzwanie logistyczne i czasowe, choć stawki za robociznę są zazwyczaj niższe. Koszt materiałów budowlanych i wykończeniowych może się różnić regionalnie, głównie ze względu na koszty transportu z magazynów centralnych, co dodatkowo wpływa na ostateczny rachunek.

Wreszcie standard wykończenia. Tutaj "sky is the limit". Możemy poprzestać na prostych, solidnych materiałach ze średniej półki cenowej – standardowa armatura, płytki z marketu budowlanego, panele podłogowe, gładź gipsowa i biała farba. Ale możemy też zaszaleć: armatura z limitowanych kolekcji znanych projektantów, naturalny kamień, parkiet egzotyczny, stiuki weneckie, systemy oświetlenia sterowane smartfonem. Im wyższy standard, im bardziej unikalne i luksusowe materiały wybieramy, tym lawinowo rośnie nie tylko koszt zakupu samych produktów, ale i koszt robocizny, ponieważ praca z drogimi, delikatnymi materiałami wymaga znacznie większej precyzji, doświadczenia i czasu. Fachowiec, który doskonale radzi sobie z układaniem standardowej ceramiki 60x60 cm, może nie podjąć się, lub zażądać znacznie wyższej stawki, za montaż wielkoformatowych płyt 120x240 cm czy delikatnej mozaiki szklanej. Różnica w cenie między budżetową baterią łazienkową a designerskim modelem renomowanego producenta może wynosić od kilkuset do kilku tysięcy złotych, a przecież w domu mamy wiele punktów poboru wody. Wybór pomiędzy tanią listwą przypodłogową z MDF a solidną drewnianą, malowaną na indywidualny kolor, to kolejna drobnostka, która pomnożona przez dziesiątki metrów bieżących daje zauważalną różnicę w budżecie końcowym. Rodzaj oświetlenia – proste plafony vs. złożony system z oprawami wpuszczanymi, taśmami LED i sterowaniem, również ma znaczący wpływ na całkowity koszt remontu domu. W skrócie, każdy element wyposażenia i wykończenia ma swoją cenę, a sumowanie tych "drobnostek" potrafi doprowadzić do zawrotnych kwot.

Planując remont, warto być szczerym ze sobą co do własnych realnych możliwości finansowych i oczekiwań względem standardu. Często lepiej jest zrobić mniejszy zakres prac, ale w solidnym standardzie, niż próbować "złapać wszystkie sroki za ogon" i skończyć z półproduktem lub koniecznością rychłych poprawek. Decydując się na wyższy standard, musimy być świadomi, że nie tylko materiały będą droższe, ale także poszukiwanie naprawdę kompetentnych fachowców do ich montażu może zająć więcej czasu i będzie kosztować odpowiednio więcej. Niekiedy specjaliści od prac wykończeniowych z segmentu premium mają zupełnie inne stawki niż ci od podstawowych prac budowlanych, i znalezienie "złotego środka" czyli ekipy, która poradzi sobie z obydwoma aspektami w rozsądnej cenie, bywa prawdziwym wyzwaniem. Pamiętajmy, że cena najniższa na rynku zazwyczaj oznacza pewne kompromisy – albo w jakości wykonania, albo w jakości użytych materiałów, albo w terminowości. Dlatego budżetując remont domu ile kosztuje, warto mieć na uwadze te trzy główne filary: zakres prac, który jest absolutną bazą, lokalizację, która moduluje koszt robocizny i logistyki, oraz standard, który jest naszą ostateczną decyzją wpływającą na wybór materiałów i precyzję wykonania.

Analizując te czynniki, staje się jasne, dlaczego odpowiedź na pytanie o koszt remontu nie jest prostym „iks złotych za metr”. To skomplikowany algorytm, w którym każda zmienna ma wagę i wpływa na ostateczny wynik. Dobry plan to podstawa – szczegółowy kosztorys oparty na precyzyjnie zdefiniowanym zakresie prac i standardzie wykończenia pozwala uniknąć wielu kosztownych niespodzianek po drodze. Ważne jest też, aby w budżecie zaplanować pewną rezerwę finansową, rzędu 10-20% planowanych wydatków, na nieprzewidziane sytuacje, które w starych budynkach zdarzają się częściej, niż byśmy sobie życzyli. Takie podejście pozwala na elastyczność i uniknięcie stresu związanego z koniecznością pospiesznego poszukiwania dodatkowych środków finansowych w trakcie trwania prac.

Remont z firmą czy systemem gospodarczym – porównanie kosztów

Z drugiej strony, system gospodarczy – czyli samodzielne organizowanie i nadzorowanie remontu – to kusząca perspektywa dla tych, którzy chcą zaoszczędzić. Polega on na bezpośrednim zatrudnianiu pojedynczych fachowców lub małych ekip do poszczególnych zadań (np. jednego hydraulika, drugiej ekipy od wylewek, trzeciej od gładzi i malowania) oraz często na samodzielnym zakupie materiałów. Jeśli mamy smykałkę do majsterkowania i jesteśmy gotowi wykonać część prac samodzielnie (np. prace rozbiórkowe, gruntowanie, malowanie, układanie paneli, prace porządkowe), potencjalne oszczędności stają się jeszcze większe. Główną zaletą tego rozwiązania jest możliwość negocjowania cen z poszczególnymi wykonawcami i wybierania ofert najkorzystniejszych finansowo dla każdego etapu prac. Możemy także samodzielnie kupować materiały, szukając promocji w różnych sklepach budowlanych czy internetowych, co pozwala ominąć narzut firmy remontowej. To prawda, że w systemie gospodarczym całkowity koszt remontu domu może być nawet o 20-40% niższy niż przy zleceniu całości generalnemu wykonawcy, ale... to tylko jedna strona medalu.

System gospodarczy wymaga ogromnego zaangażowania czasowego i organizacyjnego. To my jesteśmy projektantem, logistykiem, magazynierem, kierownikiem budowy i księgowym w jednej osobie. Musimy znaleźć, zweryfikować i skoordynować pracę fachowców różnych branż – upewnić się, że elektryk skończył pracę przed tynkarzem, a ten przed posadzkarzem, a tamten z kolei przed płytkarzem. Każde opóźnienie jednego wykonawcy generuje opóźnienie u następnych, co potrafi frustrować i wydłużać remont w nieskończoność. Potrzebna jest wiedza techniczna, aby ocenić jakość wykonywanych prac i umieć zareagować na ewentualne błędy. Musimy sami dbać o regularne dostawy materiałów na plac budowy, porównywać ceny, zamawiać transport, a potem sprawdzać dostarczony towar. Organizacja wywozu gruzu, zapewnienie dostępu do mediów, pilnowanie porządku na budowie – to wszystko spoczywa na naszych barkach. Jeśli coś pójdzie nie tak – np. fachowiec zepsuje materiał lub wykona pracę nieprawidłowo – rozwiązanie problemu i wyegzekwowanie poprawek spoczywa na nas. Ryzyko wystąpienia wad ukrytych lub błędów w sztuce budowlanej może być wyższe, jeśli nie mamy doświadczenia w nadzorowaniu prac budowlanych.

Decydując się na system gospodarczy, musimy być przygotowani na poświęcenie wielu wieczorów i weekendów na sprawy związane z remontem – telefonowanie, poszukiwania, wizyty w hurtowniach, nadzór, rozwiązywanie problemów. To praca dodatkowa, często wyczerpująca fizycznie i psychicznie. Pamiętajmy, że nasz własny czas też ma swoją wartość – jeśli godzinę poświęconą na poszukiwania tańszych płytek moglibyśmy spożytkować na pracę zarobkową, która przyniesie nam więcej niż oszczędność na płytkach, to ta pozorna oszczędność staje pod znakiem zapytania. System gospodarczy jest opłacalny, gdy mamy sporo wolnego czasu, pewne doświadczenie budowlane i dobre kontakty ze sprawdzonymi fachowcami. Jest to też opcja dla osób o mocnych nerwach, które potrafią radzić sobie z sytuacjami kryzysowymi i napięciem.

Przy porównywaniu kosztów, warto poprosić o szczegółowe kosztorysy od kilku generalnych wykonawców i porównać je ze swoimi własnymi wyliczeniami kosztów robocizny poszczególnych podwykonawców i kosztów materiałów. Niekiedy okazuje się, że różnica w cenie nie jest tak drastyczna, jak mogłoby się wydawać, zwłaszcza gdy uwzględnimy ukryte koszty systemu gospodarczego, takie jak nasz poświęcony czas czy potencjalne poprawki. Studia przypadków pokazują, że remont systemem gospodarczym udaje się najlepiej, gdy właściciel ma przynajmniej podstawową wiedzę o procesach budowlanych i potrafi realnie ocenić postępy prac. Pamiętam historię znajomego, który, choć kompletnie "zielony", zdecydował się na system gospodarczy, licząc na ogromne oszczędności. Szybko okazało się, że brak wiedzy, problem z terminowością i komunikacją z fachowcami, a także kilka kosztownych błędów wykonawczych wymusiły spore wydatki na poprawki i znacznie wydłużyły cały proces. Ostatecznie oszczędność w stosunku do oferty generalnego wykonawcy okazała się marginalna, za to stres i zmęczenie ogromne.

W przypadku generalnego wykonawcy, warto dokładnie sprawdzić firmę: jej doświadczenie, realizacje, opinie poprzednich klientów, czy ma ubezpieczenie OC, a przede wszystkim – umowę. Umowa powinna precyzyjnie określać zakres prac, harmonogram, sposób rozliczeń (np. etapami) i gwarancję. Dobre relacje z generalnym wykonawcą, oparte na zaufaniu i jasnej komunikacji, to podstawa udanego remontu, nawet jeśli pierwotnie ile wyniesie całkowity koszt remontu domu wydaje się wysoki. Pamiętajmy, że remont to inwestycja, nie tylko finansowa, ale i w jakość naszego życia. Czasami warto dopłacić za święty spokój i pewność, że prace zostaną wykonane terminowo i z należytą starannością. Decyzja między firmą a systemem gospodarczym powinna być świadoma i podyktowana realnymi możliwościami, doświadczeniem i gotowością do poświęceń – zarówno finansowych, jak i tych związanych z własnym czasem i energią.

Nie bez znaczenia jest też skala remontu. Lekkie odświeżenie mieszkania, obejmujące malowanie i wymianę podłóg, można stosunkowo łatwo przeprowadzić systemem gospodarczym. Ale już kompleksowy remont starego domu z wymianą instalacji, ociepleniem i zmianą układu pomieszczeń, to projekt na tyle złożony, że brak doświadczenia w zarządzaniu takim przedsięwzięciem może okazać się bardzo kosztowny i bolesny w skutkach. "Lepiej zapobiegać niż leczyć" – to powiedzenie idealnie pasuje do sytuacji, gdy w porę zdecydujemy się na pomoc profesjonalistów zamiast próbować ratować sytuację po własnych, nieudolnych próbach. W przypadku prac specjalistycznych, takich jak skomplikowane instalacje elektryczne czy wodno-kanalizacyjne, prace gazowe czy konstrukcje dachowe, samodzielne ich wykonywanie bez odpowiednich uprawnień i wiedzy jest nie tylko nierozsądne, ale i niebezpieczne. Nawet w systemie gospodarczym, do takich zadań bezwzględnie należy wynająć wykwalifikowanych i ubezpieczonych fachowców, co oczywiście generuje koszty robocizny.

Podsumowując ten dylemat – nie ma jednej dobrej odpowiedzi. Decyzja o sposobie realizacji remontu powinna być poprzedzona szczerą analizą własnych możliwości (czasowych, finansowych, technicznych) i oczekiwań. Czy stać mnie na „święty spokój”? Czy mam czas i wiedzę, żeby samodzielnie koordynować fachowców i kupować materiały? Czy jestem gotów ponieść większe ryzyko w zamian za potencjalne oszczędności? Odpowiedzi na te pytania pomogą podjąć optymalną decyzję, która pozwoli zmieścić się w założonym budżecie, niezależnie od tego, remont domu ile kosztuje w danym regionie i przy danym standardzie.

Ile kosztuje remont łazienki i innych pomieszczeń? Przykładowe ceny

Rozkładając koszty remontu łazienki na czynniki pierwsze: prace przygotowawcze (demontaż starej ceramiki, skuwanie płytek, wyrównanie ścian) to pierwszy wydatek. Następnie wchodzą prace instalacyjne – wymiana rur wod-kan, przeróbki punktów, instalacja ogrzewania podłogowego czy wymiana pionów kanalizacyjnych, jeśli są w złym stanie – to często kosztowne, ale niezbędne dla bezawaryjności przyszłej łazienki. Kluczową kwestią jest hydroizolacja, czyli zabezpieczenie podłogi i ścian w strefach mokrych przed wilgocią – to praca, na której nie wolno oszczędzać, a kosztuje od kilkudziesięciu do ponad stu złotych za metr kwadratowy samej usługi, plus koszt materiałów. Kolejnym dużym kosztem jest ułożenie płytek – cena zależy od wielkości płytek (duże formaty i mozaiki są droższe w montażu), skomplikowania wzoru i jakości podłoża. Stawki za ułożenie m² płytek wahają się zazwyczaj od 80-100 zł (małe miasta, proste wzory) do 150-250 zł i więcej (duże miasta, skomplikowane układy, wielkie formaty, mozaiki), a do tego dochodzi koszt fugowania i silikonowania. Materiały wykończeniowe to osobna, długa historia: cena m² płytek podłogowych i ściennych może wynosić od 30-40 zł (najtańsze w marketach) do kilkuset, a nawet kilku tysięcy złotych za metr (designerskie gresy, płytki rektyfikowane, kamień). Koszt wanny, prysznica, kabiny, brodzika, umywalki i miski WC – te elementy sanitarne to znaczący wydatek, a rozpiętość cenowa jest ogromna w zależności od producenta, materiału i funkcji (np. wanna z hydromasażem).

Armatura (baterie, deszczownice) to kolejne setki lub tysiące złotych do budżetu. Meble łazienkowe, lustra, oświetlenie – te elementy także podnoszą ostateczną kwotę, a ich ceny różnią się w zależności od materiału, producenta i rozmiaru. Montaż wszystkich tych elementów – wanny, brodzika, kabiny, umywalki, WC, baterii, grzejnika drabinkowego, mebli, lustra z oświetleniem – to osobne koszty robocizny. Na przykład, montaż samej kabiny prysznicowej to koszt od 400 do 1000 zł, a montaż wanny w zabudowie to co najmniej kilkaset złotych. Zatem, aby precyzyjnie wyliczyć, ile wyniesie całkowity koszt remontu domu z uwzględnieniem łazienki, musimy zsumować te wszystkie składowe: demontaż, instalacje, hydroizolacja, płytki (materiał i robocizna), sanitariaty, armatura, meble, oświetlenie i montaż. Dodatkowo, w przypadku starych łazienek, często konieczne jest wyrównanie poziomu posadzki (wylewka samopoziomująca lub tradycyjna), co jest kolejnym kosztem i wydłuża czas schnięcia. Czasem pojawia się potrzeba przestawienia ściany, co oznacza już głębszą ingerencję i generuje większe koszty budowlane oraz często konieczność załatwiania dodatkowych formalności.

Przechodząc do innych pomieszczeń, koszt remontu jest zazwyczaj niższy niż łazienki, choć także zależy od zakresu i standardu. Remont salonu, sypialni czy pokoju dziecięcego najczęściej obejmuje prace malarskie, gładzenie ścian (jeśli są nierówne), wymianę podłogi i ewentualnie instalacji elektrycznej (np. dodanie nowych punktów, wymiana gniazdek i włączników). Koszt gładzenia ścian i malowania to jeden z podstawowych wydatków – samo malowanie to zazwyczaj kilkanaście do kilkudziesięciu złotych za m² (bez materiału), gładzenie dodaje kilkadziesiąt złotych za m². Koszt materiałów (farba, gładź, grunt) zależy od ich jakości i producenta, a także koloru (kryjące farby do ciemnych kolorów bywają droższe). Wymiana podłogi to koszt zakupu materiału (panele laminowane od 30 zł/m², deska warstwowa od 100-150 zł/m², parkiet od 150 zł/m² plus koszt kleju, lakieru czy oleju) i koszt ułożenia (montaż paneli 30-50 zł/m², układanie deski/parkietu 50-100+ zł/m²). Jeśli ściany wymagają gruntowniejszych napraw, np. usunięcia starego tynku i nałożenia nowego, koszty rosną znacząco.

Remont kuchni to kolejne pomieszczenie generujące spore koszty, głównie ze względu na meble kuchenne na wymiar, sprzęty AGD oraz prace instalacyjne (przeniesienie punktów wod-kan i elektrycznych pod nowy układ szafek i urządzeń). Koszt mebli kuchennych to często kilka do kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych w zależności od materiałów (płyta laminowana, MDF, drewno, lakier), rozmiaru kuchni i skomplikowania projektu. Koszt samego montażu mebli to zazwyczaj 10-15% wartości zabudowy. Wymiana podłogi i wyłożenie ściany między blatem a szafkami płytkami, szkłem czy innym materiałem to dodatkowe koszty, analogiczne jak w przypadku łazienki, choć zazwyczaj na mniejszej powierzchni. Przenoszenie punktów elektrycznych pod nowe AGD czy punkty świetlne, instalacja wentylacji do okapu, a także ewentualna modernizacja instalacji gazowej – to kolejne prace, które wchodzą w skład budżetu remontu kuchni. Szacunkowy koszt generalnego remontu kuchni, bez wymiany AGD, ale z nowymi meblami i instalacjami, to często 20-40 tysięcy złotych dla średniej wielkości pomieszczenia.

Remont korytarza i przedpokoju może wydawać się mniej kosztowny, ale i tu czekają pułapki. Niewielka przestrzeń utrudnia pracę fachowców, a często pojawiają się tam skomplikowane rozgałęzienia instalacji elektrycznych (domofon, oświetlenie, alarm). Wymiana drzwi zewnętrznych (często kilka tysięcy złotych plus montaż) czy drzwi wewnętrznych (kilkaset złotych za sztukę plus montaż ościeżnicy i skrzydła), zabudowy na wymiar (szafy, pawlacze) czy specyficzne okładziny ścienne (np. tapety winylowe, kamień dekoracyjny) mogą znacząco podnieść całkowity koszt remontu domu uwzględniając te strefy komunikacyjne. Nawet proste malowanie i odnowienie podłogi w korytarzu może kosztować więcej za m² ze względu na konieczność precyzyjnego obchodzenia się z licznymi drzwiami, futrynami i narożnikami.

Podsumowując, remont każdego pomieszczenia ma swoją specyfikę cenową. Najdroższe w przeliczeniu na m² są zazwyczaj łazienka i kuchnia ze względu na liczbę instalacji, specjalistyczne prace i kosztowne materiały wykończeniowe (płytki, armatura, meble). Pokoje dzienny i sypialnie są tańsze, jeśli remont ogranicza się do odświeżenia, ale mogą stać się kosztowne przy wymianie podłóg, kompleksowym wygładzaniu ścian czy modernizacji instalacji. Aby rzetelnie zaplanować, remont domu ile kosztuje z podziałem na pomieszczenia, warto przygotować szczegółowe listy prac i materiałów dla każdego pokoju z osobna, a następnie poprosić fachowców o wycenę robocizny dla tych konkretnych zadań. Zsumowanie tych kosztów da nam znacznie bardziej precyzyjny obraz całościowych wydatków niż ogólne szacunki za m². Pamiętajmy, że każda indywidualna decyzja dotycząca wyboru konkretnych materiałów czy elementów wyposażenia ma bezpośrednie przełożenie na końcowy budżet. Niekiedy, wybierając tańsze, ale nadal solidne rozwiązania, możemy zaoszczędzić spore kwoty bez drastycznego obniżania standardu czy funkcjonalności pomieszczenia.

Co więcej, w przypadku niektórych pomieszczeń, jak piwnica czy strych, zakres remontu może być bardzo różny – od prostego wybielenia ścian i posadzki, po kompleksową adaptację na cele mieszkalne czy użytkowe, co pociąga za sobą konieczność ocieplenia, doprowadzenia instalacji, wylewek, ścianek działowych i pełnego wykończenia. W takim przypadku koszty adaptacji strychu czy piwnicy będą zbliżone do kosztów wykończenia nowego mieszkania w stanie deweloperskim. Dlatego tak ważne jest dokładne zdefiniowanie, co chcemy osiągnąć w każdym z remontowanych pomieszczeń – czy ma to być jedynie odświeżenie, czy gruntowna zmiana funkcji i estetyki, połączona z modernizacją instalacji. W ten sposób łatwiej będzie oszacować ile wyniesie całkowity koszt remontu domu i uniknąć finansowych niespodzianek, które, umówmy się, podczas remontu zdarzają się aż nadto często. Precyzyjny plan i budżetowanie każdego pomieszczenia z osobna to klucz do sukcesu finansowego przedsięwzięcia, jakim jest remont domu.